Rozdział 5

Stałam pod skocznią obserwując zmagania skoczków podczas pierwszej serii konkursu indywidualnego na normalnej skoczni i nerwowo zaciskałam kciuki za każdym razem, gdy na belce startowej zasiadł Niemiec. Obok mnie stał, a raczej podskakiwał w miejscu Wank. Próbował rozładować atmosferę. Doceniałam to, ale byłam kłębkiem nerwów. Było przeraźliwie zimno, cała się trzęsłam i czułam, że za moment eksploduję. Andreas szczelnie objął mnie ramieniem, za co byłam mu dozgonnie wdzięczna. Zawody przedłużały się, na skoczni panowała loteria, wiatr dyktował warunki. Modliłam się, by Andi to wszystko wytrzymał... Karl i Markus oddali przyzwoite próby, co skwitowałam uśmiechem. Wank wrzeszczał jak szalony zwracając na siebie uwagę większej części widowni, ale miał to gdzieś. Gdy na belce startowej zasiadł Wellinger moje serce wykonało koziołka, a mój towarzysz uśmiechnął się do mnie znacząco. Parsknęłam jedynie i wróciłam spojrzeniem do Andreasa. Oddał skok na odległość 104,5 metra. Nieźle! Gdy przechodził obok nas posłał nam uśmiech, który odwzajemniliśmy. Znaczy ja odwzajemniłam, bo Wank piszczał, jakby ktoś go opętał. Welli popukał się w czoło i poszedł dalej zaśmiewając się z głupoty przyjaciela.

– Śmiał się ze mnie? – Zapytał po chwili.

– Wanki... Z ciebie? Skądże! – Odpowiedziałam powstrzymując wybuch śmiechu.

– Ironizujesz! – Tupnął nogą jak mała dziewczynka i odwrócił się w drugą stronę, zadzierając swój długi nos ku górze. – Nie rozmawiam z tobą, idę kibicować Richardowi zdala od ciebie! – Powiedział i odszedł pół kroku.

– To ma być z dala ode mnie? – Spytałam, ale nie doczekałam się odpowiedzi.

– BRAWO RICHI, BRAWO NIEMCY, BRAWO MY! – Krzyknął. Po chwili dołączyła do niego spora grupa niemieckich kibiców, a pierwsza seria zakończyła się. Andi zajmował piąte miejsce. Jeśli odbędzie się druga seria ma szansę powalczyć o medal. Uśmiechnęłam się w duchu. Wiedziałam, że go na to stać.

 Druga seria dłużyła mi się niemiłosiernie. W dalszym ciągu na skoczni królował wiatr. Gdy do końca drugiej rundy pozostało dziesięciu najlepszych zawodników nie wiedziałam, co mam ze sobą zrobić. Próbowałam wszystkiego, ale nic nie działało.

– Alex! – Zagrzmiał mi do ucha Wank. Aż podskoczyłam w miejscu.

– Czego się wydzierasz?!

– Nie krzycz na mnie! – Zrobił smutną minę, po czym wybuchnął śmiechem. Serio, nie ogarniałam tego człowieka. – Andi wygra, mówię ci to! Czuję to w moich starych kościach – Oznajmił i uśmiechnął się szeroko. – Więc nie stresuj się... Albo stresuj, zawsze później można w ciekawy sposób rozładować napięcie – Powiedział patrząc na mnie znacząco.

– Wank... Nie mam do ciebie siły – Westchnęłam zrezygnowana i uderzyłam go w ramię.

– AUU! – Zawył. – Przede mną nic się nie ukryje! Już ja swoje wiem! – Gdy chciałam zaprotestować, pokręcił jedynie głową. – I nie dyskutuj ze mną, tylko patrz, bo teraz jego kolej – Zakończył, nie dając mi szansy na odcięcie się.

Istotnie, na belce startowej zasiadł Andi. Zacisnęłam kciuki z całej siły i zaczęłam dmuchać pod narty. W napięciu obserwowałam jego nienaganną sylwetkę w locie. Gdy wylądował zaczęłam skakać ze szczęścia, a Wanki razem ze mną. 113,5 metra! Wpadłam w jego ramiona wrzeszcząc ile sił w płucach. Co ze emocje! Wellinger udał się w miejsce przeznaczone dla lidera, a na belce zasiadł Richard. Jednak jego próba była słabsza. Kiedy przechodził obok uśmiechnęłam się do niego, co odwzajemnił, a Wank zaczął go klepać po męsku. Do końca pozostało jeszcze trzech zawodników, ale ich skoki były krótsze od skoku mojego Andiego, co mogło oznaczać tylko jedno...

– ANDI JEST MISTRZEM OLIMPIJSKIM!!! – Wrzasnął Wank, a ja zalałam się łzami. Wszystkie emocje, które gromadziły się w środku teraz ujrzały światło dzienne. Andi tonął w uściskach przyjaciół z drużyny, a ja w uścisku Wanka – ANDI JEST MISTRZEEEEEEEEEEEM! – Dalej zdzierał sobie gardło, a ja zakryłam twarz w dłoniach chowając łzy.

– Alex! – Zaskoczona usłyszałam przy uchu głos Andiego i niewiele myśląc odwróciłam się z impetem w jego stronę wpadając w jego ramiona.

– Andi! Gratuuuuuuuuuulacje! – Krzyknęłam i rozpłakałam się od nowa widząc łzy w jego oczach.

– Dziękuję! – Szepnął, cmoknął mnie w policzek i pognał w kierunku Wanka, który widząc go popłakał się i w szaleńczym uścisku rzucił się z nim na ziemię. Parsknęłam śmiechem widząc tę scenę, jednak nie tylko ja. Po krótkiej chwili wstali. Wellinger pobiegł na dekorację, a Wank przybiegł do mnie.

– ANDI JEST MISTRZEM! – Teraz to ja wrzasnęłam na całe gardło.

– OLIMPIJSKIM! – Dodał Wank, jakby ktoś miał, co do tego wątpliwości.

Nie zasnę tej nocy, nie zasnę!

 Po „krótkiej” imprezie urządzonej na cześć Andiego wróciłam do swojego hotelowego pokoju, jednak wiedziałam, że dzisiejsze emocje nie pozwolą mi zasnąć. Nie ułatwiał tego alkohol buzujący w moim organizmie. Udałam się pod szybki, zimny prysznic, ale również on na niewiele się zdał. Pacnęłam się w głowę, gdy zdałam sobie sprawę, że nie wzięłam ze sobą bielizny, tylko koszulkę Andiego do spania. No nic! Szybko otarłam się ręcznikiem i ją założyłam. Nie wiem, czemu się tym przejmowałam, przecież byłam sama w pokoju. Gdy wyszłam z łazienki, zdziwiłam się i to bardzo, bo na moim łóżku siedział Andi! A przecież zamykałam drzwi... Chyba...

Nim zdążyłam zareagować na jego obecność, on wstał, podszedł do mnie zdecydowanym ruchem i wbił się z zachłannością w moje usta. Co się dzieje?! Nie myślałam trzeźwo, dlatego oddałam pocałunek ze sporym zaangażowaniem. Po chwili oderwaliśmy się od siebie.

– Andi... – Zaczęłam. – Jesteś mokry – Zaśmiałam się przez słowa, które opuściły moje gardło. – Zmoczyłam cię koszulką.

– Ty też... – Powiedział. – Ale mnie to nie przeszkadza – Specjalnie zniżył głos i bezczelnie popatrzył na moje piersi, które stały się bardziej widoczne.

– Ty zboczeńcu! – Warknęłam.

– No już się tak nie oburzaj... Wiem, że lubisz, gdy tak na ciebie patrzę. A może się mylę?

Pokręciłam przecząco głową, jednocześnie zbliżając się do niego. Spojrzałam mu prosto w oczy, opuszkami palców przejechałam po jego policzkach, a później delikatnie obrysowałam kontur jego warg. Przymknęłam powieki, ale za chwilę je otworzyłam. Jego piękne oczy płonęły dziką namiętnością.

– Pragnę cię, Wellinger – Wyszeptałam mu do ucha, jednocześnie przygryzając jego płatek. Jęknął cicho.

– Czy bardzo zgrzeszę jeśli powiem, że ja ciebie też?

– My już grzeszymy swoimi myślami, więc co nam szkodzi?

– Więc...

– Więc chodźmy zgrzeszyć tak naprawdę. Dwa razy nie trzeba było mi tego powtarzać. Złapałam go za rękę i poprowadziłam w kierunku łóżka. Prawdziwa zabawa dopiero się zacznie... Pchnęłam go na łóżko, a sama wylądowałam na nim. Nie poznawałam samej siebie! Oblizałam usta, po czym zaczęłam trącać językiem jego szyję. Przełknął głośno ślinę, a moje ręce wkradły się pod jego koszulkę, którą ściągnęłam jednym ruchem. Rozciągał się przede mną wspaniały widok... – Mówił ci już kiedyś ktoś, że wyglądasz jak bóg seksu?

– Ty jesteś pierwsza – Jęknął, bo właśnie w tym momencie zaczęłam dokładnie badać dłońmi jego tors. Był wspaniały. Obrysowywałam każdy widoczny mięsień, całowałam go, lekko przygryzałam. Gdy moja dłoń zjechała trochę niżej poczułam niepodważalny dowód na to, że mnie pragnął. Zaśmiałam się i podniosłam. Z cwanym uśmiechem ściągnęłam podkoszulek. Oczy zaświeciły mu się na sam widok, a łóżko lekko się poruszyło. Czyżby już nie mógł wytrzymać? Odwróciłam się do niego plecami i zaczęłam kołysać biodrami. Mogłam się domyślić jego reakcji. Obejrzałam się przez ramię. Był niesamowicie seksowny, taki całkowicie bezbronny, pragnący mnie dotknąć, by ukoić swoje pragnienia... Kipiał z emocji, które w nim zbudziłam. Zaciskał zęby, szarpał się, a jego męskość cały czas zwiększała rozmiary. Osiągnęłam pożądany efekt. Schyliłam się i pocałowałam go, co natychmiast wykorzystał przewracając mnie na plecy. Teraz to on będzie dyktował warunki... Nie bardzo wiedziałam, dlaczego na chwilę przestał, ale przekonałam się, gdy poczułam na swoim brzuchu coś zimnego. Krople whisky, którą przemycił z imprezy! Zacisnęłam stopy na łóżku i wygięłam się lekko. Doskonale wiedział, jak mi się odwdzięczyć. Zlizywał whisky językiem, niespiesznie. Drżałam pod wpływem jego dotyku, szeptałam jego imię, prosiłam o więcej... Drgnęłam, gdy poczułam jego usta, które ułożyły się w uśmiech tuż przy moim brzuchu. Powędrował ręką w dół, aby dostarczyć mi jeszcze większej przyjemności. Badał moją kobiecość swoimi długimi i zmysłowymi palcami, a ustami całował moje piersi. Gryzł je, moje sutki robiły się coraz twardsze. Umierałam z podniecenia. Jego dyszenie tylko podkręcało tę atmosferę. Pisnęłam, kiedy poczułam jego seksowne usta w miejscu, do którego tylko on ma dostęp. Tym razem badał moje wnętrze językiem. Gdy pojawiły się pierwsze skurcze oznaczające orgazm krzyknęłam głośno jego imię. Podniósł się i spojrzał na mnie. Byłam cała rozpalona. Zbliżyłam się w kierunku gumki od jego dresów i pociągnęłam ją. Wspólnymi siłami udało nam się ich pozbyć. Szybko wylądowały na podłodze wraz z bokserkami. Chyba wiedział, co teraz zamierzam zrobić, bo zamieniliśmy się miejscami. Popatrzyłam mu wyzywająco w oczy i schyliłam się. Wrzasnął na całe gardło i szarpnął moje włosy. Podobało mu się! Podniosłam się, a on przyciągnął mnie do siebie zdecydowanym ruchem. Usiadłam mu na kolanach dając znak, by działał dalej. Pocałował mnie i wszedł we mnie zdecydowanie. Jego ruchy były gwałtowne, posuwiste, namiętne... Byliśmy zamknięci w uścisku pożądania i chorych żądzy. Było nam jak w raju! Odchyliłam głowę w tył, a on dłonią przejechał po mojej szyi. Był delikatny, ale stanowczy i niesamowicie drapieżny. Dotknął jednym palcem moich ust i obrysował je. Sapnęłam zadowolona. Rytmicznie podskakiwałam na jego udach, a on cały czas zwiększał tempo. Mruczałam spełniona, gdy Welli rękoma badał każde miejsce na moim ciele. Całował moje usta, gryzł je, aby choć na chwilę sobie ulżyć. Cały czas poruszał się we mnie mocno, jakby nie tracił sił. Aby jeszcze bardziej podsycić pożądanie w trakcie stosunku dotykał dłońmi wewnętrznej strony moich ud. W tym momencie poczułam, jak rozlewa się we mnie jego ciepło. Krzyknęłam głośno i opadłam na jego tors. Wyszedł ze mnie sapiąc i dysząc. Spojrzeliśmy na siebie nie wiedząc, co powiedzieć. Pocałowałam go lekko i przymknęłam powieki. Andi szczelnie mnie objął, po czym nakrył nas kołdrą. Pocałował mnie w skroń, a ja ufnie się w niego wtuliłam. To, co zrobiliśmy było szalone... Emocje i alkohol wzięły nad nami górę. Ale nie żałowałam tego. Mam nadzieję, że Andi również nie, chociaż de facto zdradził ze mną swoją dziewczynę. Odrzuciłam te myśli mocniej go obejmując. Odwzajemnił. Przez dłuższą chwilę leżeliśmy w ciszy, która była przerywana naszymi oddechami. Zasnęliśmy w czułym uścisku.


***

Witam!

Nie odpowiadam na powyższą treść haha :D Rozdział pisany pod wpływem emocji, po pierwszym konkursie, także proszę o zrozumienie :D

Akcja zaczyna nabierać tempa ^^

Dodaję dziś, bo właśnie dzisiejszego dnia świętuję dziesięciolecie swojej pisarskiej kariery! :D Dobry Boże, kiedy to zleciało? 

Pozdrawiam ;*